" Bila hatiku keras dan sempit perjalananku,
aku jadikan harapanku sebagai tangga untuk keampunanMu,
Betapa besarnya dosaku,
tetapi apabila dibanding dengan keampunanMu....Tuhanku,
keampunanMu lebih besar,
SentiasalahMu mempunyai kemurahan,kelebihan kurniaan,
Engkau kurniakan dan mengampunkan sebagai kurniaan dan kemuliaan,
Mudah-mudahan kesudahanku adalah di syurga,
(Jika itu kesudahannya) Nescaya ditahniahkan,
atau (jika) di neraka nescaya sesal ( menimpaku tiada berkesudahan ) "
No comments:
Post a Comment